شکست عشقی و خودکشی

هو المحبوب

سلام

سحر دانشجوی ترم 2 پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان بود هر چند هنوز اسمش در لیست حضور و غیاب اساتید آن دانشگاه حضور دارد اما هیچگاه دیگر خودش  در جمع دانشجویان کلاس حاضر نخواهد شد.

 آخرین پیامکی که از گوشی وی ارسال شده ساعت 1:30 بامداد بوده و تا صبح بیش از 100 تماس بی پاسخ داشته.

اطلاعیه

سلام

به اطلاع دانشجویان درس شیمی تجزیه 1 و درس شیمی تجزیه دستگاهی می رسانم مطابق اعلام قبلی این دروس ساعت 8 تا 10 به ترتیب در روزهای یکشنبه و سه شنبه برگزار خواهد شد هر گونه تاخیر در این کلاس ها به منزله غیبت تلقی خواهد شد.

پی نوشت:

کلاس بدون تنفس درسی (آنتراک)  و پیوسته خواهد بود.

استوکیومتری در خدمت حل مسایل پیچیده

سلام

1- آیا می توانید با دانستن مولاریته و دانسیته یک محلول درصد خلوص آن را تعیین کنید؟

2- آیا قادرید در مورد سوال یک درصد حجمی محلول را محاسبه کنید؟

3- آیا می توانید تشخیص دهید وقتی مولاریته محلول اول با مولالیته محلول دوم برابر باشد کدامیک چگالی بیشتری دارد؟

4- آیا تشخیص اینکه در مساله 3 در حجم برابر کدام محلول جرم بیشتری دارد برایتان خیلی دشوار است؟

5- آیا در مساله 3 می توانید بگویید در جرم برابر کدام محلول حجم بیشتری اشغال می کند؟

6- آیا با دانستن مولالیته یک محلول توانایی محاسبه درصد خلوص آن را دارید؟

7- آیا رابطه بین دانسیته دو محلول با مولاریته های غیر یکسان را می توانید بدست آورید؟

و هزارتا آیای دیگر

اگر جوابتان خیر است:

معنی و مفهومش این است که هنوز از استوکیومتری چیزی نمی دانید.

و هر شیمیدانی که استوکیومتری نداند یعنی شیمی نمی داند.

برای یادگیری بهترین وقت زمان دانشجویی است.

پس قدر این لحظات را بدانید.

یک قلم و کاغذ بردارید و مشغول شوید. اینقدر با مساله درگیر شوید تا جزئی از زندگی تان شود اینطور هم لذت زندگی کردن را بهتر درک می کنید و  هم لذت حل مساله را

منتظر پاسخ هایتان هستم

یا علی

پاسخ تست ارشد

سلام

سوال به صورت زیر بود:

ارشد92 سراسری: اگر pKa اسیدی (3-) باشد:

1- میزان اسید تفکیک نشده به گونه تفکیک شده بسیار زیاد است. (0 رای)

00.00%

2- اسید بسیار قوی است. (1 رای)

20.00%

3- pKa نمیتواند عدد منفی باشد. (3 رای)

60.00%

4- اسید بسیار ضعیف است. (1 رای)

20.00%

پاسخ گزینه 2 درست است.

تنها یک نفر از پنج شرکت کننده پاسخ درست را انتخاب کردند.

توضیحات:

عملگر p یک عملگر ریاضی است که به صورت log- (منفی لگاریتم هر عبارت) تعریف می شود و می تواند هر عدد صحیح منفی ، صفر و یا مثبت را داشته باشد. علت استفاده از آن در شیمی این است که محدوده اعداد مورد بررسی را مخصوصا در مورد غلظت یون هیدرونیم و ثابت یونش اسیدها و بازهای ضعیف به حیطه از اعداد منتقل کند تا مقایسه آنها راحتر و سریعتر انجام گردد.

هر چه px (دقت کنید عملگر پی حتما باید کوچک نوشته شود) عدد مثبت تری را شامل شود عدد اولیه کوچک تر بوده است در واقع این عملگر مبنای لگاریتمی عبارت مورد نظر را نشان میدهد.

اگر px=-3 باشد مقدار x برابر خواهد شد با 1000!!!!

بنابراین اسید مربوطه ثابت یونش 1000 خواهد داشت و جزو اسیدهای قوی محسوب می شود. 

موفق باشید

عرفه روز معاشقه با معشوق

مبارک

التماس دعا

محاسبه‏ی سریع تعداد مولکول‏های ممکن از ایزوتوپ‏ها

سلام

برخی وقت ها دنبال راه حل سریع برای حل برخی مسائل میگردیم. مثلا میخواهیم تعداد مولکولهای نیتریک اسید ممکن که از سه ایزوتوپ هیدروژن و دو ایروتوپ اکسیژن و دو ایزوتوپ نیتروژن را بدست بیاوریم. در این صورت با کمک ریاضی می توان فرمول مفیدی بدست آورد.

اگر

تعداد ایزوتوپ‏ها = k

تعداد اتم‏ها در فرمول = n

فرض می‏کنیم.

برای دو اتم i و j تعداد کل فرمول‏های ممکن از رابطه‏ی زیر بدست می‏آید:

منظور از ! فاکتوریال است. مثلا 2×3×4×5×6×7×8=!8

مثال1: با سه ایزوتوپ هیدروژن و دو ایزوتوپ اکسیژن چند نوع مولکول هیدروژن پراکسید بدست می‏آید؟

6                     12                           18                    24

جواب: 18

برای هیدروژن پراکسید (که نام صحیح آن دی هیدروژن دی اکسید است زیرا یک ترکیب مولکولی است نه یونی) با فرمولH₂O₂ در صورتی که سه ایزوتوپ هیدروژن (i) و دو ایزوتوپ اکسیژن (j) باشد خواهیم داشت: 

اما اگر مساله تعداد مولکولها که جرم مولی متفاوت دارند را خواسته باشد حل آن کمی راحتتر است. چون برخی از مولکولهای هیدروژن پراکسید که از ایزوتوپهای غیر یکسانی از هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده اند جرم مولی برابر دارند و از آنجا که جرم مولی را میتوان از روی عدد جرمی بدست آورد پس با یک عدد صحیح ( بخوانید غیر اعشاری ) سر و کار داریم یعنی اختلاف جرم های این مولکول ها عدد صحیح است پس کافی است اختلاف سنگین ترین مولکول ممکن و سبک ترین آن ها را محاسبه کرد و عدد یک را به آنها افزود.

مثال2: با سه ایزوتوپ هیدروژن و دو ایزوتوپ اکسیژن )  چند مولکول هیدروژن پراکسید  با جرم مولی متفاوت بدست می‏آید؟

           1) 4                     2) 7                   3) 10                          4) 18

نکته حیاتی: ایزوتوپ های هیدروژن را باید حفظ نمود در خاطر مبارک! که نام فامیلی مشترک اما نام کوچک متفاوت دارند اولی را پروتیم ، دومی را دوتریم و آخری که خیلی خطرناک است ( آروم بخوانید) تریتیم نام دارد (پرتوزا است. یواش).

فرمول مورد استفاده:

تعداد کل حالات ممکن={1+ [جرم مولی سنگین ترین مولکول] - [جرم مولی سنگین ترین مولکول]}

 سنگین ترین  مولکول       

سبک ترین مولکول      

7=1+34-40

قابل توجه اونایی که هنوز نفهمیدن لیلی زنه یا مرده پاسخ مثال 2 گزینه ی 2 است. (وای کی بود گفت چرا!)

وقتی علم شیمی برای تفسیر واکنش های عشقی وارد عمل میشود ...

سلام 

مطب زیر از سایت http://daneshha.akairan.com گرفته شده است و شاید در آینده نزدیک مقداری از آن توسط گردآوران همین سایت مورد تردید واقع شود. این مطالب به نقش شگفت انگیز فنیل اتیل آمین در مغز اشاره دارد این ماده که آمفتامین طبیعی است متهم ردیف اول احساس عشق در آدمی است.

در صورتی که به این درد عظمی گرفتار آمده اید و دنبال بوجود آورنده آن می گردید تا بتوانید در یک دادگاه ویژه حق تان را از او بستانید احتیاج به دفاعیه ای دارید به محکمی سیلیس. پس خواندن مطالب ذیل بر شما واجب می شود امید که گره گشای مشکل باشد!!!

عشق نیز مانند تمام چیزهای دیگر این جهان بدون دست کم مقداری شیمی و فیزیک نمیتواند وجود داشته باشد. همانطور که یک بار دانشمندی با بد گمانی گفته بود، پیکان های کیوپید، خدای عشق، چنانچه ابتدا به ماده شیمیایی با نام غیررومانتیک و نه چندان خیال انگیز فنیل اتیل آمین آغشته نمی شد، هرگز موثر واقع نمی شد.

بدون اکسی توسین نیز واکنش های بدن انسان هرگز به خلق تراژدی هایی همچون رمئو وژولیت نمی انجامید.

البته هورمون های استروئیدی نظیر استروژن ( estrogen ) و تستوسترون ( testosterone ) در رانه جنسی نقشی حیاتی ایفا می کنند و بدون آنها شاید هرگز وارد قلمرو پرخطر عشق واقعی نمی شدیم. اما مشهورترین ماده شیمیایی مربوط به عشق همان فنیل اتیل آمین ( phenylethylamine ) یا PEA است، نوعی آمین که به طور طبیعی در مغز تولید می شود. PEA یک آمفتامین طبیعی، شبیه داروهای موجود در بازار است و میتواند موجب تحریکات مشابهی شود. این همان ماده ای است که احساساتی همچون پرواز کردن در آسمان و بر فراز جهان بودن ناشی از کشش به سوی معشوق را در شما پدید می آورد و همان که انرژی لازم برای بیدار ماندن تا صبح و مغازله های تلفنی را تامین می کند. عشق چیست این ماده که در اصطلاح مولکول عشق نیز نامیده می شود در نتیجه یک سری اعمال ساده فریبنده همچون تلاقی دو نگاه یا تماس دو دست از مغز ترشح می شود. هیجانات سرگیجه آور، ضربان تند قلب و نفس زدن های بریده بریده و همه اینها متاسفانه چیزی جز نشانه های بالینی مصرف بیش از حد این ماده شیمیایی در بدن فرد عاشق نیستند.

ممکن است کسانی به این مولکول عشق معتاد شوند. آنها به مقادیر زیاد مواد آمفتامین مانند دوپامین، نور اپی نفرین ( norepinephrine ) و فنیل اتیل آمین نیاز دارند. از آنجا که بدن نسبت به این مواد شیمایی مقاومت پیدا می کند، برای رسیدن به همان درجه از حال، مقدار مصرف این افراد رفته رفته افزایش پیدا می کند. از این رو برای برآوردن نیاز خود ناگزیر ند روابطشان را مداوم تجدید کنند. از انجام بعضی فعالیت های پرتنش نظیر سقوط آزاد از هواپیما پیش از بازکردن چتر نجات یا با خوردن شکلات نیز می توان مقداری PEA دریافت کرد. شاید به همین دلیل باشد که شکلات هدیه مناسبی برای روز والنتاین ( روز عشاق ) به شمار می آید. یکی از موادی که همراه PEA آزاد میشود ماده شیمیایی عصبی دوپامین ( dopamine ) است. پژوهشی که چندی پیش در دانشگاه ایموری انجام شد نشان می دهد که ول های ماده ( نوعی جونده کوچک ) در پاسخ به ازاد شدن دوپامین در مغزشان جفت خویش را انتخاب می کنند. وقتی در حضور یک ول نر به آنها دوپامین تزریق می شود، بعدا در میان جمعی از نرها فقط او را انتخاب خواهد کرد.

عشق جدیدترین کشف، آرایش مولکول ها دراین ترکیب شیمیایی است و این تمام جهان را هیجان زده کرده زیرا اکنون همچون جادوگران زمان قدیم، ما هم میتوانیم معجون عشق بسازیم. به عبارت دیگر انسان اکنون در ابتدای راه جداسازی این ترکیب شیمیایی و ساخت داروهایی است که میتواند موجب این واکنش ها در ما شوند. یعنی دارو را مصرف میکنید و بعد عاشق اولین کسی می شوید که می بینید. تصور کنید جهان با چه افتضاحی روبه رو خواهد شد. اما دانشمندان می گویند در حال حاضر از این کشف میتوان در تنظیم بعضی واکنش های شیمیایی دیگر یا درمان بیماری ها یا پژوهش های سودمند تر دیگر استفاده کرد. با این همه چه چیزی سودمندتر از آنکه بتوانید با خوردن یک دارو کسی که دوستش دارید را عاشق خود کنید ؟ اما در حال حاضر پژوهش هایی که روی مولکول فنیل اتیل آمین صورت می گیرد، می تواند در ازمون مواد شیمیائی وابسته به بیماری های ذهنی از جمله بیماری پارکینسون فوق العالده موثر باشد.

آنچه در باره عشق می دانیم هنوز عمدتا خارج از کنترل ماست. برای مثال شیفتگی ظاهرا نخستین مرحله عاشق شدن است، کششی اجتناب ناپذیر به سوی معشوق. این جذبه موجب ترشح انفجاری مواد شیمیایی عصبی بسیار شبیه به آدرنالین می شود. با کمک فنیل اتیل آمین ( که سرعت جران تبادل اطلاعات میان سلولها را افزایش می دهد )،

دوپامین ( که ما را برافروخته می سازد و باعث میشود در نتیجه گرمای محبت احساس خوبی داشته باشیم ) و نور اپی نفرین ( که موجب تولید ادرنالین می شود )، کاری می کند که جهان به کام ما باشد، چشم هایمان آکنده از برق عشق شود و قلبمان تندتر بتپد.

پس از آن تمام هستی ما وابسته به دیدار یار است، همان که در حضورش تمام این واکنش ها در بدن ما به راه می افتد و هرچه اعتیاد ما به این مواد شیمیایی قوی تر می شود، کشش ما بسوی او نیز شدیدتر می شود. در این مرحله مرتکب اشتباهات احمقانه بسیار می شویم. داستان های عشقی پر از این اشتباهات است.

● عشق

در واقع آنچه شیفتگی می نامیم تمام آن کارهایی است که این سه ماده شیمیایی با ما می کنند. احساس می کنیم سرشار از انرژی هستیم، روی ابرها سیر می کنیم و میتوانیم بدون خستگی ساعت ها حرف بزنیم.

به گفته فیشر (H.Fisher )، انسان شناس دانشگاه راتجرز و معروف ترین پژوهشگر عشق زمان ما، دوپامین و نوراپی نفرین ( که ساختاری بسیار مشابه آدرنالین دارد ) روی هم رفته موجب شادی، انرژی زیاد، بی خوابی، اشتیاق، بی اشتهایی و تمرکز می شوند. او می گوید « وقتی شرایط خاص فراهم شود، بدن انسان معجونی از شور عشق تولید می کند و ... مردان آسان تر از زنان این کار را می کنند و این به خاطر طبیعت دیداری تر آنها است. »

مقادیر زیاد دوپامین به ترشح نور اپی نفرین بیشتر می انجامد که تمرکز، حافظه کوتاه مدت، بیش فعالی، بیخوابی و رفتار جهت دار را تقویت می کند. به عبارت دیگر دو طرف در این مرحله از عشق، به شدت روی رابطه خویش تمرکز دارند و به اغلب چیزهای دیگر توجهی نمی کنند. تبیین محتمل دیگر برای این تمرکز شدید و نگاه دلخواه که در مرحله جذبه دیده می شود، توسط پژوهشگران یونیورستی کالج لندن ارائه شده است. آنها کشف کرده اند که افراد عاشق، سروتونین ( cerotonin ) کمتری دارند و دیگر اینکه مدارهای عصبی مرتبط با ارزیابی دیگران در آنها سرکوب شده است. این مقدار اندک سروتونین همان چیزی است که در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی دیده می شود و این احتمالا تبیین می کند که چرا عاشق در باره معشوق خویش این همه وسواس فکری دارد.

عشق دوپامین به نوبه خود تولید اکسی توسین ( oxytocin ) را تحریک میکند که گاهی « ماده شیمیایی آغوش » نامیده می شود. اکسی توسین بیش از همه به نقشی که در ایجاد انقباض حین زایمان و کمک به شیردهی نوزاد دارد شناخته می شود. دانشمندان اکنون بر این باورند که هر دوجنس هنگام آغوش و نوازش این هورمون پرورشی را ترشح می کنند و میزان آن در زمان ارگاسم ( اوج لذت جنسی ) به اوج می رسد.

اکسی توسین نیاز به در آغوش گرفتن را در عشاق بوجود می آورد و سبب می شود که تماس نزدیک با جفت افزایش یابد.

به گفته پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو، هورمون اکسی توسین « در ارتباط با توانایی حفظ روابط سالم بین اشخاص و مرز بندی های روان شناختی سالم با افراد دیگر است. » وقتی در هنگام ارگاسم ترشح می شود، به تدریج یک پیوند عاطفی ایجاد می کند. هرچه رابطه جنسی بیشتر شود، این پیوند هم قوی تر می شود.

به این ترتیب دو طرف به هم عادت می کنند. به همین دلیل است که جدا شدن این قدر کار دشواری است. حتی وقتی واقعا دیگر علاقه ای به طرف مقابل ندارید و میدانید که باید اورا ترک کنید، اغلب احساس می کنید که « نمیتوانید ». چرا؟ زیرا به او اعتیاد شیمیایی پیدا کرده اید. ترک اکسی توسین وقتی که شما را به فرد نامناسبی قلاب کرده باشد، میتواند حتی از ترک هروئین هم دشوارتر باشد. در واقع مسکن اکسی کانتین ( oxycontin ) که ساختاری مشابه اکسی توسین دارد، یکی از اعتیاد آور ترین داروها به شمار می آید.

در دنیای پیام های شیمیایی، انسان به لحاظ علمی یک گونه تک همسر( monogamus ) به شمار نمی آید؛

ما در میان آن ۳ درصد از گونه هایی که تک همسراند جایی نداریم. گونه هایی که تا آخر با همسرشان می مانند معمولا دارای مقدار زیادی از یک ماده شیمیایی دیگر به نام وازوپرسین ( vasopressin ) هستند که در اصطلاح هورمون تک همسری نامیده می شود.

عشق در آزمایش هایی که در آنها این هورمون به مردان تزریق شده تمام شواهد مورد نیاز به دست آمده است. جدا کردن مردان پیش از آمیزش نشان داد که پیش از آمیزش نسبت به تمام زنان بی تفاوت بودند. در حالی که ۲۴ ساعت پس از آن ورق بر می گردد و حسادت های شوهرانه نیز آغاز می شود.

به این ترتیب وازوپروسین که درواقع یک هورمون ضد ارادی است، با تشکیل رابطه تک همسری بلند مدت در ارتباط است. دکتر فیشر معتقد است که اکسی توسین و وازوپروسین با مسیرهای دوپامین و نور اپی نفرین در مغز تداخل می کنند. شاید به همین دلیل باشد که با افزایش دلبستگی عشق شور انگیز کمرنگ می شود.

دانشمندان می گویند که پس از دوره معینی که بین یک سال و نیم تا چهار سال طول می کشد، بدن فرد به محرک های عشقی عادت می کند.

پس از ایجا مقاومت در برابر مواد انگیزاننده ای همچون PEA، عشق شورانگیز به سردی می گراید و تبدیل به چیزی می شود که هلن فیشر در کتاب « آناتومی عشق » دلبستگی می نامد. در این مرحله مغز شما شروع به تولید اندورفین ( Endorphin ) می کند. این افیون مغز بیشتر شبیه مورفین هستند تا آمفتامین و بیشتر مخدر هستند تا محرک. فیشر می گوید: « برخلاف PEA، اندورفین ها ذهن را ساکت می کنند و به تدریج می کشند.» از این رو آنچه گاهی « اضطراب جدایی » نامیده می شود در عمل ممکن است نوعی کنار گذاشتن مخدر باشد.

 به همین دلیل است که:

نرخ طلاق در سالهای چهارم ازدواج به اوج خود می رسد.

در این زمان شالوده هایی شیمیایی عشق شورانگیز فرو می ریزد. شاید نام فیلم کلاسیک مریلین مونرو، « خارش هفت ساله » را باید « خارش چهارساله » می گذاشتند. ناگهان ایرداهای همسرتان را می بینید. تعجب میکنید که چرا عوض شده است. در واقع همسر شما احتمالا به هیچ وجه تغییر نکرده است؛ موضوع فقط این است که اکنون می توانید اورا بی پرده ببینید نه از پشت شیشه رنگی هورمون ها.

در این مرحله رابطه یا آنقدر قوی است که ادامه یابد یا به همین جا ختم می شود. برای مثال اندورفین ها هنوز می توانند به فرد احساس خوشبختی و امنیت بدهند.عشق علاوه بر این اکسی توسین نیز هنوز در هنگام رابطه جنسی آزاد می شود و احساس رضایت و تعلق ایجاد میکند. وازوپروسین نیز به کمکتان می آید و همچنان در ایجاد وابستگی نقش بازی می کند. غم ناشی از مرگ همسر نیز کار اندورفین هاست که در شخص اشتیاق با هم بودن به وجود می آورند.

در پایان باید گفت که حتی دانشمندان سرسخت نیز می پذیرند که شیمی همه چیز نیست. فرهنگ، شرایط، شخصیت و دهها متغییر دیگر کمک می کنند تصمیم بگیریم به چه کسی توجه کنیم و در چه زمانی بی تفاوت بمانیم. پس تلاش نکنید که احساس عاشقانه را در زیر زمین آزمایشگاه شیمی خلق کنید، بلکه تمام تلاشتان را بکنید تا از فرصتی که زندگی به شما می دهد به بهترین شکل استفاده کنید.!

منبع :

http://daneshha.akairan.com/maghalat-persia/etlatoomoomi/21848.html

پاسخ سوال

سلام 

سوال تستی قبلی را 4 نفر پاسخ گفته بودند 3 نفر صحیح و یک نفر نادرست.

اما سوال :

 در یک آنالیز دستگاهی کدام گزینه با افزایش مقدار نمونه افزایش می یابد؟

•  1- نویزها
•  2- درصد خطای متناسب
•  3- درصد خطای مطلق
•  4- میزان مطلق در خطای متناسب

پاسخ: گزینه 4 

نویزها از جمله خطاهای تصادفی به شمار می روند و حتی در غیاب نمونه و آنالیت وجود دارند پس ارتباطی با نمونه ندارند چه برسد به افزایش آن. کلا خطاهای تصادفی جهت گیری مشخصی ندارند یعنی نمی توان گفت همواره باعث افزایش و یا کاهش پاسخ می شوند. توزیع این خطاها از منحنی توزیع نرمال تبعیت میکند و با تکرار کردن آزمایش مقدار آنها کاهش می یابد. در مقابل خطاهای سیستماتیک ( چه به صورت ثابت و چه به صورت متناسب) با تکرار آزمایش کاهش نمی یابند ولی تحت تاثیر مقدار نمونه قرار میگیرند به طوری که در مقادیر کم نمونه خطاهای ثابت هشدار خیلی جدی تری را لازم دارند. 

خطاهای سیستماتیک را به دو گونه می سنجند یا با مقدار مطلق آن ( تفاوت مقدار مشاهده شده با مقدار واقعی یا پذیرفته شده) که عددی منفی یا مثبت یا هم اگر خوش شانس باشیم صفر.

و مقدار نسبی یا درصد خطا: که عددی بین 100- تا 100 می باشد. برای محاسبه آن کافی است .  خطای مطلق را بر مقدار واقعی تقسیم کرد و در 100 ضرب نمود.

با تغییر مقدار نمونه دو مورد از چهار مورد سنجش خطای معین تغییر نمی کنند.

اول - در خطای ثابت مقدار مطلق خطا تغییر نمی کند. زیرا همواره  پاسخ یک مقدار مثبت یا منفی ثابت با مقدار واقعی تفاوت  دارد. و هر چقدر هم اندازه نمونه افزایش یا کاهش یابد میزان ثابت تغییر نمی کند. مانند اخرین قطره تیترانت که باعث تغییر رنگ شناساگر می شود چه قبل از آن 10 میلی لیتر مصرف شده باشد چه 100 میلی لیتر. فقط یک قطره اضافی لازم است تا نقطه پایانی مشخص شود.

دوم- در خطای متناسب میزان خطا متناسب با مقدار نمونه است اما اگر این نوع خطا برحسب درصد بیان شود چون صورت و مخرج به یک نسبت تغییر می کنند در کل درصد خطای متناسب با تغییر مقدار نمونه تغییر نمی کند.

100*(مقدار نمونه/مقدار خطای مطلق)=درصد خطای متناسب

خلاصه:

دو نوع خطای معین وجود دارد 1- ثابت 2- متناسب

برای سنجش خطای معین دو راه وجود دارد 1- سنجش مطلق 2- سنجش نسبی (درصد خطا)

بررسی  خطای ثابت هنگام تغییر مقدار نمونه:

در این خطا همواره مقدار مطلق خطا ثابت است و مقدار نسبی آن متغیر

به طوری که با افزایش مقدار نمونه درصد خطای ثابت کاهش و با کاهش مقدار نمونه درصد خطای ثابت افزایش می یابد. بنابراین در نمونه هایی با مقدار جزئی حضور خطای ثابت تاثیر جدی رو صحت پاسخ خواهد گذاشت.

بررسی خطای متناسب هنگام تغییر مقدار نمونه:

مثلا اگر در 10 گرم نمونه یک گرم رطوبت وارد شده باشد و در 20 گرم آن 2 گرم رطوبت وارد شده باشد واضح است با افزایش مقدار نمونه مقدار مطلق خطا زیاد شده است ( در اولی یک گرم خطا و در دومی دو گرم ) اما درصد خطا ( در اولی 100*1/10   و در دومی 100*2/20) همواره ثابت می ماند. یعنی:

در خطاهای متناسب با تغییر مقدار نمونه درصد خطا ثابت اما خطای مطلق تغییر می نمابد. به طوری که با افزایش مقدار نمونه خطای مطلق در خطاهای متناسب زیاد و با کاهش مقدار نمونه این مقدار کاهش می یابد.

سوالها

1- خطای متناسب بستگی به اندازه نمونه دارد آیا امکان دارد با افزایش مقدار نمونه مقدار خطای مطلق کاهش یابد؟

2- اگر با افزایش مقدار نمونه درصد خطا کاهش یابد کدام نوع خطای معین وجود دارد؟ خطای ثابت یا خطای متناسب

موفق باشید

اسپکتروسکوپی اتمی (جذب، نشر ، فلوئورسانس)

سلام

در غیاب یک دستگاه واقعی یادگیری عملی برخی واقعیاتهای علمی کمی دشوار است. استفاده از فیلم های آموزشی و انیمیشن های موجود کمی از این مشکل را می پوشاند. موارد زیر اسپکتروسکوپی  اتمی را نشان می دهند. بفرمایید تماشا کنید:!

غروب جوان ترین خورشید تسلیت باد

سلام

فردا 29 ذی القعده مصادف است با شهادت مظلومانه  جوادالائمه  که درود خدا بر او و خاندان پاکش باد.

سخاوت باران را داشت و کرامت دریا و زلالی آب را.