حضور در فنی دو بار!

سلام

آنچه در ذیل می خوانید خاطره اولین و دومین دیدار من از دانشکده فنی است. امید که فنی جدید در روایت آثار علمی برایتان هویدا گردد!

از آخرین دیدار من از بهارستان مجلس نشینان سه سالی می گذشت. بافت قدیمی همراه با تکاپوی  زندگی در حرکت به سمت دانشکده فنی، انسان را مبهوت می کند. حتی برای منی که از تجمع انبوه موتورسواران این منطقه همیشه وحشت داشتم!

خوبی این مسیر این بود و این است که ...

هر چیزی را باور نکنید!

دانشجویی به خاطر پروژه ای که ارائه داد ، مفتخر به دریافت جایزه ی اول شد.او از 50 نفر خواسته بود تا داد خواستی برای مهار سخت یا حذف یک ماده شیمیایی به نام (( دی هیدروژن مونوکسید)) را امضا کنند.دلایل او برای این درخواست ، از این قرار بود:

1_ مقدار زیاد آن باعث استفراغ می شود.

2_ یکی از اصلی ترین عوامل جو گلخانه ای کره ی زمین است.

3_ وقتی که به صورت بخار باشد ، باعث سوختگی شدید می شود.

4_ استنشاق تصادفی آن مرگ آور است.

5_ روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی می گذارد.

6_ از عوامل اصلی فرسایش زمین است.

7_ محققان دی هیدروژن مونوکسید را در تمامی غدد سرطانی یافته اند.

از آن 50 نفر ، 43 نفر دادخواست را امضا کردند.6 نفر نظر خاصی نداشتند و فقط 1 نفر می دانست که ماده ی شیمیایی (( دی هیدروژن مونوکسید )) همان آب است !!!

عنوان پروژه این بود : (( ما چقدر زود باور هستیم! ))

(مرجع : 2 هفته نامه ی موفقیت ، شماره ی 252 ، صفحه ی 9)

تشکر-------شکایت

سلام  

اسلاید جلو جلو به عنوان پیش مطالعه که استاد زحمت کشیده اند در وبلاگ قرار داده اند تنها ۶ بار البته تا الان دانلود شده -تازه اگه هر شش نفرمون کامل اسلایدها رو دیده باشیم - جناب استاد عنایت بفرمایید بچه ها بی خبر بوده اند(شاید) وگرنه اکثرا استقبال میکردن به هر حال سپاس از لطفتان

تلنگر

امروز یکی از آشنایان گفت چون شما رشته شیمی هستید این سوال رو میکنم و بعد از این که سوال رو کرد (حالا بماند چه سوالی)منم اول کلی خجالت کشیدم  بعد کلی به مغزم فشار آوردم   و آخر سر یه چیزایی شانسی گفتم تازه فهمیدم از رشته شیمی فقط اسمشو یدک میکشم  پس نتیجه میگیریم:برو درس میخوان مگو چیست درس  

                  که لا اقل در جواب سوال خجل نشوی زین پس 

چگونه با نام خودمان در این وبلاگ مطلب قرار دهیم

سلام

مراحل این کار را به ترتیب شکل های زیر دنبال کنید

درد کجاست

درد کجاست؟

درد این نیست که:

آزمایشگاه ما جعبه کمک های اولیه با اندکی وسایل ندارد.

درد این نیست که:

پی پت پر کن (پوآر) آزمایشگاه مان سالم نیست.

درد این نیست که:

دعوت

سلام

اگر خواهان ارسال پست با نام خودتان در این وبلاگ هستید. کافی است یارانامه (همان ای میل خودمون!) را در اختیار من قرار دهید. تا دعوتنامه همکاری را برای شما پست الکترونیکی (همان ای میل قبلی!) کنم.

و بعد لازم است شما روی لینک ارسالی کلیک کرده و مراحل ثبت نام خودتان را کامل کنید.

به همین سادگی به همین راحتی

یا علی

دردی از جنس دل

دردی از جنس دل

بود اما آن جا نبود

حواسش به خودش هم نبود

حواسش به او بود

دالتون نبود امااااااااااااااااااااااا

داستان آن پسرک فقیر روستایی و اتم آب

 در 12 سالگی، او اولین مدرسه خود را در شهری نزدیک محل اقامتش باز کرد اما به خاطر کمبود پول مجبور به بستن آنجا و کارکردن در مزرعه عمه‎اش شد.

سلام بر دالتون : بزرگ ترین دانشمند مجرد! شیمی 

دالتون ها در پایین پله ها

با سلام

امروز روز کلاس من با دالتون ها نبود اما

یکی از دالتون ها که شواهد زیادی وجود دارد که حالا حالاها قصد نداشته باشند اصلاح رفتار به اصطلاح دودی خود را اصلاح کنند، در بیرون از دانشکده مرا به دو سیب تهدید کرد

و در حالی که حقیر از چنگال تیز ایشان در حال فرار بودم  و البته موفق به این کار شدم یک بار دیگر در پایین پله ها به کمک دوست خود در حضور یک شاهد زنده مرا تهدید به حضور در محل زندگی خود (همان کافه تریای کنار دانشکده) شدند. از مفاد این پیشنهاد ایشان بدلیل رعایت انصاف اخلاقی نمیتوانم چیزی عنوان بفرمایم.

و تا من فقط واژه ی مدیر گروه را بر زبان مبارک جاری کردم شاهد متواری شدن دو دالتون عزیز بودم.

حتی امروز سر دسته ی دالتون ها با من ملاقات خصوصی داشت. متاسفانه بدلیل ملاحظات امنیتی از گفتن جزئیات این دیدار مهم نمیتوانم مطلبی بگویم.

خداوند ما را از شر دالتون ها حفظ نماید.

امیدوارم دانشجویی که با نوشتن نام کامران نجف زاده در کلاس من حضور یافته بود و باعث بر هم زدن نظم عمومی و فضای اختصاصی کلاس من شده بود به سزای عمل زشت خود برسد.

الهی آمین

یا حق