استاد دانشگاه شریف در فهرست یک درصد دانشمندان پر استناد شیمی 10 سال اخیرجهان

» سرویس: علمی و فناوری - علم و فناوری ایران

دکتر حبیب باقری، استاد دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی شریف در فهرست یک درصد دانشمندان پر استناد شیمی دنیا در بازه ده سال اخیر قرار گرفت.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، این فهرست شامل نام دانشمندانی است که در رشته خود جزء یک درصد پر استنادترین محققان در ده سال گذشته هستند.

بر اساس این گزارش، پیش از این نام دکتر پورجوادی، دکتر محمدرضا سعیدی و دکتر سعید شاهرخیان از استادان دانشکده شیمی دانشگاه شریف نیز در این لیست قرار گرفته بود.

http://isna.ir/fa/news/93070603348

ماجرای عجیب برنجهای ایرانی قلابی

این برنج‌های به دست آمده از خمیر با قیمت حدود کیلویی ۵ هزار تومان وارد بازار شده‌اند؛ در حالی که قیمت خرید دولتی برنج در استان گیلان، کیلویی ۶۲۰۰ تومان است و برنج نرمه یا خرده‌برنج، قیمتی حدود کیلویی ۱۲۰۰ تومان دارد و برنج‌های ایرانی نیز با قیمتی بین کیلویی ۷ تا ۹ هزار تومان به فروش می‌رسند.

به گزارش مشهد پیام، پیش از این بسیاری از محصولات کشاورزی و خوراکی غیر واقعی در چین ساخته می‌شد که دنیا را متحیر کرده بود و یا به رسوایی‌هایی بزرگ بدل شده بود؛ از شیرخشک مصنوعی تا تخم مرغ و گوشت غیرواقعی اما حالا به نظر می‌رسد که پای این محصولات و حتی دستگاه‌های ساخت این محصولات نیز به ایران باز شده است، بدون اینکه به خریداران اعلام شود برنجی که به نام «برنج ایرانی» در حال خریدن هستند، برنجی فرآوری شده است.

پیش از این، سفره ایرانی‌ها برنج‌های خارجی که به طرز عجیب و غریبی در حین فرآیند پخت قد می‌کشیدند و به چند سانت می‌رسیدند را دیده بود؛ برنج‌هایی که گاهی «برنج ماکارونی» خوانده می‌شوند. به گفته برخی از واردکنندگان برنج، این دقیقا ماحصل ابتکارات عجیب و غریب چینی‌ها در تولیدات تقلبی خوراکی است؛ برنج‌هایی که هم برنج هستند و هم برنج نیستند. در واقع اینها برنج‌های دانه، برنج‌های خردشده یا به اصطلاح «نرمه» هستند که با استفاده از یک دستگاه که ابتکار چینی‌هاست، با اضافه کردن مواد افزودنی از جمله اسانس و نشاسته و … تبدیل به برنج‌های دان و «واقعی» می‌شوند.

ساز و کار تهیه این نوع برنج به این شکل است که ابتدا برنج‌ها وارد دستگاه می‌شوند و سپس به خمیری بدل می‌شوند و این خمیر نیز به نوعی قالب‌بندی یا در واقع رنده می‌شود و به این ترتیب تبدیل به برنج‌های «قدبلند» می‌شوند؛ برنج‌های کشیده و قدبلندی که مدت‌هاست راه خود را به سفره‌های ایرانی باز کرده‌اند و درباره قد بلندشان نیز کلی تبلیغ می‌شود.

شاید کمتر کسی از ماهیت واقعی این «برنج‌ماکارونی‌ها» خبر داشته باشد اما نهایتا این محصولات پایشان به ایران باز شده و حالا ایران دارد خودش با وارد کردن دستگاه‌های تبدیل برنج‌های خردشده به برنج دانه، به تولیدکننده‌های این «شبه برنج» تبدیل می‌شود!

به تازگی آگهی‌های فروش این دستگاه‌ها در فضای تجاری ایرانی راه پیدا کرده‌اند و چندین و چند دستگاه آن به فروش رسیده و کارگاه‌هایی نیز کار خود را در نزدیکی کرج آغاز کرده‌اند. به نظر می‌رسد که این «جادوگری» به قدری پرسود است که به تازگی میزان واردات برنج شکسته به ایران افزایش چشمگیری یافته است.

به گفته برخی از ناظران، این برنج‌های به دست آمده از خمیر با قیمت حدود کیلویی ۵ هزار تومان وارد بازار شده‌اند؛ در حالی که قیمت خرید دولتی برنج در استان گیلان، کیلویی ۶۲۰۰ تومان است و برنج نرمه یا خرده‌برنج، قیمتی حدود کیلویی ۱۲۰۰ تومان دارد و برنج‌های ایرانی نیز با قیمتی بین کیلویی ۷ تا ۹ هزار تومان به فروش می‌رسند.

یکی از فروشنده‌های دستگاه‌های تبدیل «خرده‌برنج» به «برنج دانه» درباره این دستگاه و محصولات نهایی آن می‌گوید: قیمت دستگاه حدود ۱۱۰ میلیون تومان است و تنظیم دستگاه برای تولید محصول نیز ۳۰ میلیون هزینه دارد. ما دستگاه را در محل کارگاه شما تحویل می‌دهیم. الان یک دستگاه آماده داریم اما برای وارد کردن دستگاه از چین حدود دو ماه از لحظه سفارش تا تحویل، زمان لازم است.

این دستگاه ساخت چین است و قطعات اصلی آن مثل موتور و غیره ساخت آلمان و ما آن را تا سه سال گارانتی می‌کنیم. ما تا حالا چند دستگاه فروخته‌ایم و هیچ مشکل قانونی تا به حال نداشته‌ایم و وزارت بهداشت هم محصول را تایید می‌کند. شما هم برای اینکه مطمئن باشید مشکلی پیش نمی‌آید، می‌توانید روی محصول بنویسید برنج فرآوری‌شده یا برنج ویتامینه اما به هر حال هیچ مشکلی وجود ندارد.

محصول نهایی هم بسیار شبیه برنج واقعی است که کسی نمی‌تواند بفهمد برنج نیست. بوی برنج می‌دهد و قیافه‌اش درست مثل برنج است. خمیر اولیه خیلی شبیه نیست اما وقتی محصول نهایی را نگاه می‌کنید هیچ فرقی با برنج ندارد.

حال که به لطف دستگاه‌های چینی می‌توان از یک خمیر برنج ساخت، سوال اصلی این است که آیا نظارتی بر کارگاه‌های تبدیل برنج خرده به برنج دانه وجود دارد؟ آیا تنها ماده‌ای که در این خمیرها وجود دارد خرده‌برنج است یا مواد افزودنی غیرمجازی نیز به آن اضافه‌ می‌شود؟

به تازگی وزارت بهداشت با نام بردن از چندین نمونه برنج خارجی، آنها را سمی و غیرقابل مصرف اعلام کرده است. پیش‌تر نیز مجلس درباره مسموم بودن برخی از ارقام برنج خارجی از جمله برنج‌های هندی اظهار نظر کرده بود اما هیچ‌گاه منشاء این آلودگی و احتمال اینکه این برنج‌ها واقعا برنج نباشد، مطرح نشده است.

حتی مقام‌های رسمی ایران از برخی نام‌های تجاری بسیار معروف نام برده‌اند و آنها را حاوی سرب و آرسنیک عنوان کرده‌اند اما هیچ‌گاه به طور قطعی گفته نشده است که منشأ این سرب و آرسنیک در برنج‌ها چه بوده است!

http://www.mashhadpayam.ir/sectionc/2014/10/06

وجهی پنهان از بحران آب در ایران

آب کلان‌شهرها، نمک‌گیر فناوری منسوخ صنعت تاسیسات!

وجهی پنهان از بحران آب در ایران/شور شدن عمدی آب شهرها با میلیون‌ها کیلوگرم نمک!

» سرویس: علمی و فناوری - علم و فناوری ایران

منابع آب زیرزمینی کشور، طی پنجاه سال اخیر در معرض تخریب های متعدد قرار گرفته که حفر دهها هزار حلقه چاه مجاز و غیر مجاز و برداشت بی رویه و بیش از ظرفیت تجدید پذیری ذخایر آبی مهمترین و شناخته شده ترین عامل آن است.

دکتر داود صفائی، مبتکر سیستم رسوب زدایی الکترونیکی تجهیزات انتقال آب در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمی ایسنا ضمن بیان این مطلب همچنین اظهار داشت: اما بحران بزرگی که در سایه این بحران پنهان مانده است، پدیده «شور کردن عمدی منابع آبی» است که متاسفانه مهمترین و در دسترس ترین منابع آب های شیرین شهر های بزرگ را در معرض تهدید و تخریب قرار داده است.

وی افزود: بحران آب در کشور به طور کامل توجه مسوولان آب و محیط زیست کشور را به خود جلب کرده و توجه آنان را از بحران دیگری که پدیده «شور کردن عمدی آب» است منحرف کرده تا آخرین منابع آب شیرین توسط صنایع و تاسیسات ساختمانی به سرعت تبدیل به آب شور شود.

شوری عمدی آب، چرا؟

وی گفت: پدیده شور کردن عمدی منابع آبی ناشی از کاربرد یک فن آوری منسوخ قرن نوزدهمی است که همچنان در کشور ما رواج دارد. تاسیسات گرمایش و سرمایش ساختمان ها و فعالیت هزاران دیگ بخار در صنایع کوچک و بزرگ کشور موجب بروز پدیده ای می شود که کارکرد این تجهیزات را مختل کرده و تا توقف کامل آنها ادامه می یابد. این پدیده عبارت است از تشکیل لایه های رسوب آب در جدار لوله ها، شیرآلات و سایر تجهیزات حرارتی و صنعتی.

صفائی خاطرنشان کرد: در قرن نوزدهم برای کاهش نرخ رسوب گذاری در تاسیسات و صنایع از فن‌ آوری تبادل یونی استفاده می شد تا با تزریق نمک در منبعی که رزین در آن ذخیره شده است، میزان کلسیم آب کاهش یافته و نرخ رسوب گذاری(تشکیل کریستال های کلسیم) در تاسیسات کاهش یابد. در این فرآیند به طور مثال در یک ساختمان بزرگ سالانه هشت هزار کیلوگرم پودر نمک در 70 هزار لیتر آب حل شده و سپس آب شور پس از دو یا سه روز گردش در سیستم حرارتی به چاه فاضلاب سرازیر می شود. این فرآیند معمولا هشت تا 10 بار در هر ماه تکرار می شود.

وی تصریح کرد: اگرچه این فن آوری از چندین دهه قبل در کشورهای توسعه یافته منسوخ شده و فن آوری های مدرن جایگزین آن شده است، اما در کشور ما شیک ترین و جدیدترین برج های تجاری و اداری و صنایع تازه تاسیس در تاسیسات خود همچنان از فن آوری قرن نوزدهمی استفاده می کنند و این فن آوری در تاسیسات تمامی ساختمان های وزارت نیرو، سازمان حفاظت محیط زیست، صنایع، بهداشت، دانشگاه ها و... کشور در حال کار است و سالانه میلیون ها کیلوگرم نمک از معادن کویر با کامیون به ساختمان ها و شهرهای بزرگ حمل می شود و پس از شور کردن آب های شیرین و استفاده در تاسیسات به چاه ها و منابع آبی شهری سرازیر می شود!

اگرچه این فن آوری از چندین دهه قبل در کشورهای توسعه یافته منسوخ شده و فن آوری های مدرن جایگزین آن شده است، اما در کشور ما شیک ترین و جدیدترین برج های تجاری و اداری و صنایع تازه تاسیس در تاسیسات خود همچنان از فن آوری قرن نوزدهمی استفاده می کنند و این فن آوری در تاسیسات تمامی ساختمان های وزارت نیرو، سازمان حفاظت محیط زیست، صنایع، بهداشت، دانشگاه ها و... کشور در حال استفاده است!

به گفته صفائی، این فرایند عظیم مخرب آب، تازه تنها بخشی از این سناریوی تلخ است و قسمت دوم آن تزریق میلیون ها لیتر اسید برای حل رسوب باقی مانده در تاسیسات و صنایع است که فرایند شور کردن عمدی آب تنها روند آن را کند کرده است.

وی گفت: میزان استفاده از اسید برای یک ساختمان بزرگ در حدود دوهزار لیتر اسید در سال است اما ابعاد اسید شویی در صنایع بسیار بزرگتر است و با تانکرهای بزرگ، اسید رابا لوله ها پمپ آن به داخل مبدل های حرارتی و سایر تجهیزات پمپ می کند و سپس آب اسیدی به چاه های فاضلاب سرازیر می شوند.

صفائی خاطرنشان کرد: سالانه بین 5 تا 20 درصد نرخ شوری در شهرها و نواحی صنعتی افزایش یافته و در شرایط کنونی بحران خشکسالی اثرات مخرب "شور کردن عمدی" منابع آب های شیرین اهمیت پیشگیری از این پدیده را برجسته تر می‌کند.

پدیده شوری تدریجی منابع آبی شیرین موجب هزینه های سنگین نمک زدایی برای تامین آب شرب شهرها می شود در حالی که وابستگی شهرها به منابع آب های زیر زمینی افزایش می یابد. فرایند انتقال نمک به شهرها باساخت ساختمان های جدید و افزایش جمعیت نیز افزایش می یابد.

وی افزود: تاثیر منفی دیگر شور کردن آبها بر خاک حاصلخیز نواحی نزدیک به شهرها است زیرا با آبیاری با آبهای شور، نمک در خاک رسوب کرده و میزان شوری خاک افزایش می یابد. بر اثر افزایش میزان نمک در خاک، تولیدات کشاورزی کاهش یافته تا جایی که دیگر امکان کشت و زراعت کاملا از بین می رود؛ بنابراین فرایند انتقال نمک از معادن به شهرها و استفاده در تاسیسات ساختمانی و صنایع موجب خسارت سنگین به حوزه آب های شیرین و کشاورزی کشور می شود.

صفائی در عین حال از بی تفاوتی مدیران حوزه آب به نابودی سیل آسای منابع آب شیرین در اثر پدیده مخرب «شور کردن عمدی آب» انتقاد و خاطرنشان کرد: ظاهرا مسوولان، این پدیده را امری اجتناب ناپذیر می دانند و نسبت به آن تسلیم شده اند و در ثانی نسبت به روش های پیشگیری رویکرد مناسب و در خوری نشان نمی‌دهند یا اگر اقدامی هم شده به افکار عمومی اطلاع رسانی نشده است.

البته شاید یکی از دلایل پنهان ماندن فرایند مخرب «شور کردن عمدی آب» این نکته باشد که این عمل در زیرزمین های ساختمان ها انجام می شود که کارشناسان، مدیران و مردم کمتر ممکن است به آنجا بروند و شاهد چنین عملی باشند و هرگاه مهندسی در تاسیسات حضور یابد، تنها نگرانی او عملکرد تاسیسات و تامین سرمایش یا گرمایش ساختمان است.

یک فن آوری برای پیشگیری

صفائی و همکارانش چند سالی است که با طراحی و بومی سازی فن آوری رسوب زدایی با شیوه الکترونیکی در قالب شرکت دانش بنیان بهرشد در تلاشند مدیریت منابع آب ایران و سازمان حفاظت محیط زیست را به جلوگیری از این پدیده مخرب ترغیب کنند اما به گفته وی، در حالی که پس از 10 ماه مکاتبه و جلسات کارشناسی با مدیریت آب، مدیریت مرکز تحقیقات وخودکفایی صنعتی شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور در اواخر سال 88 این فن آوری را به مدیران عامل تمامی شرکت ها ی آب و فاضلاب شهری و روستایی سراسر کشور با عنوان «جهت اطلاع و بهره برداری» معرفی کرده،

طی چهار سال اخیر کوچکترین اقدام عملی در حوزه آب در زمینه ترویج و یا حمایت از این فن آوری بومی سازی شده و ملی به عمل نمی آید و پیشگیری از روند مخرب "شور کردن عمدی آب" همچنان بدون مدیریت رها شده است تا فرصت طلایی جلوگیری از شور کردن عمدی میلیون ها لیتر آب شیرین از دست برود.

وی در پایان با اشاره به این که در کشورهای توسعه یافته با روش های گوناگون در پی حفظ و نگهداری منابع آبی شیرین به عنوان ذخایر مهم حیات و دارایی های استراتژیک ملی هستند ابراز امیدواری کرد لااقل در شرایط موجود که بحران کمبود آب بیش از گذشته ابعاد خطرناک خود را به رخ می کشد، مدیریت آب و محیط زیست کشور با جایگزینی فناوری‌های رسوب‌زدایی از انتقال سالانه میلیون‌ها کیلوگرم نمک به شهرها و «شور کردن عمدی منابع آبی شیرین» جلوگیری کنند.

http://www.isna.ir/fa/news/93070603114/

آیا با الکترولیز وجود نیترات در آب شهر اثبات می شود؟

شیادی ویدئویی برای اثبات آلودگی آب تهران

 اخیراً یک فایل ویدئویی با عنوان "اثبات آلودگی آب تهران با یک آزمایش ساده" در فضای مجازی منتشر شده که در آن فردی به وسیله یک دستگاه ساده الکترولیز و با نمایش رسوب گرد آمده پیرامون الکترودها، مدعی می شود که به دلیل وجود فاضلاب در آب تهران، این آب آلوده به نیترات، نیتریت و آرسنیک می باشد و در پایان تنها راه حل این مشکل را استفاده از دستگاه تصفیه آب RO معرفی می کند.

لذا در این شماره به بررسی ادعاهای مطرح شده در این کلیپ می پردازیم:

1.   با کاربرد یک دستگاه ساده الکترولیز نه تنها میزان پارامترهایی چون نیترات، نیتریت و آرسنیک  قابل اندازه گیری نیست بلکه حتی وجود و یا عدم وجود این پارامترها در آب مصرفی با این روش قابل اثبات نمی باشد. چرا که اصولاً سنجش املاح شیمیایی همچون نیترات، نیتریت و آرسنیک صرفاً با روش طیف سنجی و یا جذب اتمی و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر امکان پذیر است.
روش ساده تر دیگر برای سنجش مقدار برخی املاح شیمیایی همچون کربنات ها و سختی کل عبارت است از استفاده از کیت هایی حاوی پودر معرف و محلول تیتراسیون که در هر یک از این روش ها با انجام محاسباتی مقدار املاح مورد نظر در واحد "میلی گرم در لیتر" به دست می آید و در این صورت است که پس از مقایسه مقادیر به دست آمده با حداکثر مقادیر مجاز ذکر شده در استانداردها می توان درباره کیفیت آب مصرفی قضاوت نمود که کدام یک از املاح آنالیز شده از حد مجاز فراتر می باشد. 

2.    رسوبی که در فیلم به رنگ سبز تیره درآمده و لجن(!) نامیده می شود، در الکترولیز هر آبی با هر کیفیتی ممکن است پدید آید؛ چرا که این اتفاق ناشی از تجزیه املاح معدنی است که در آب به صورت طبیعی وجود دارد. این املاح بر اثر عمل الکترولیز و اختلاف پتانسیل بین دو فلز الکترودهای دستگاه، تجزیه شده و بر اثر ترکیب آنیون هایی چون کلراید یا سولفات موجود در آب با کاتد دستگاه (همان الکترودهای فلزی که احتمالاً از جنس آهن یا مس می باشد) به وجود می آید و منجر به خوردگی فلز الکترود می شود که به آن خوردگی الکترولیتیکی می گویند نه خوردگی حاصل از تأثیر سموم روی آهن که در فیلم ادعا شده است.

3.    روش علمی و مرسوم برای اثبات آلودگی آب ها به فاضلاب، کشت باکتری ها در آزمایشگاه و بررسی وجود کلی فرم های مدفوعی در نمونه مورد آزمایش می باشد.

4.    در فیلم ادعا می شود که در تصفیه خانه ها فقط کلرزنی انجام می شود. این در حالی است که تصفیه خانه ها از واحدهای مختلفی نظیر آشغالگیر، شن گیر، اختلاط، لخته بندی، گذراندن از صافی های مختلف شنی، ته نشینی، هوادهی و ... تشکیل شده است تا ترکیب آب مصرفی به گونه ای باشد که در کلرزنی انتهایی شاهد حداکثر تأثیر کلر باقی مانده در حذف عوامل میکروبی مضر باشیم.
لازم به ذکر است که هر مجموعه ای(از جمله مجموعه های آموزشی نظیر مدارس و دانشگاه ها) می توانند با یک هماهنگی ساده با شرکت آب و فاضلاب، از فرایندهای مختلف تصفیه خانه ها و آزمایشگاه های کنترل کیفیت آن بازدید نمایند.

5.     در پایان این فیلم تنها روش مؤثر در حذف ترکیبات مضر یاد شده فقط و فقط استفاده از دستگاه تصفیه آب Ro (اسمز معکوس) معرفی می شود؛ این در حالی است که علاوه بر RO، روش های مختلف دیگری(از جمله: رزین های مبادله یونی، نانوفیلتراسیون، روش بیولوژیکی، احیای کاتالیتیکی، الکترو دیالیز و ....) نیز جهت کاهش نیترات و آرسنیک مرسوم هستند که هر کدام از آن ها - از جمله اسمز معکوس- بسته به شرایط مختلف مزایا و معایب خاص خود را دارند. 

6.    در پایان ذکر این نکته ضروری است که امکان دارد در برخی نقاط شهر مقدار نیترات قدری فراتر از حد مجاز باشد اما روش اثبات آن به این سادگی که در فیلم مشاهده می شود، نیست.
برای اثبات این امر می توان یک لیتر از نمونه آب را داخل یک ظرف پلاستیکی تمیز به یکی از آزمایشگاه های مورد تأیید سازمان غذا و دارو تحویل داد و گزارش آزمایشگاه را دریافت و با مقادیر استاندارد مقایسه نمود و یا اینکه می توان با حضور یک متخصص مرتبط، از دستگاه های اسپکتروفتومتر پرتابل(قابل حمل) استفاده کرد.
قابل ذکر است که حداکثر مجاز مقادیر نیترات، نیتریت و آرسنیک در آب آشامیدنی به ترتیب عبارت از 50 ، 3 و 0/05 میلی گرم در لیتر می باشد.

• درباره این شگرد ویدئویی، تحلیل اجتماعی و کامنت های سایت تابناک را هم ببینید: آیا آب آشامیدنی تهران آرسنیک دارد؟! 

• توضیحات مختصر روی این کلیپ هم می تواند مفید باشد: فریب فیلم گمراه کننده فاضلاب و سم در آب تهران را نخورید

http://www.ammarname.ir/node/51385

سنسورهای شیمیایی فیبر نوری یا بطورخلاصه FOCS

سنسورهای شیمیایی فیبر نوری یا بطورخلاصه FOCS در انواع بسیار مختلفی ارائه میشوند که میتوانند غلظت نمونه های بیولوژیک طبیعی یا دارای بار­الکتریکی را اندازه بگیرند. یکی از مهمترین سنسورهای شیمی تجزیه سنسور pH است، دراینجا عملکرد این سنسور FOCS را مورد بررسی قرار میدهیم.

این سنسور شامل سه بخش اصلی است: منبع نور، اُپترود، و دتکتور. قسمت اصلی سنسور در واقع اُپترود است که شامل نشانگری است که تغییرات خواص نوری آن وابسته به ماده مورد تجزیه (آنالیت) است. در اغلب موارد، بکارگیری نشانگر ضروری است چونکه آنالیت بخودی خود تغییرات صورت درگرفته در نوربازتابیده را نشان نمی دهد. نشانگر میتواند بسته به نوع کاربرد عوض شود، مثل نشانگر شدت فلورسانس یا نشانگر شدت جذب نور. برای داشتن بیشترین دامنه حساسیت، طول موج منبع نور با طول موج نشانگر یکی انتخاب میشود. بخش دتکتور که معمولاً یک فوتودیود یا PMT است، سیگنال نوری را به سیگنال الکتریکی برای پردازش در مرحله بعد تبدیل میکند. شکل زیر (یک) عملکرد کلی یک سنسور pH براساس جذب نوری را نشان میدهد 

شکل یک: نمایش عملکرد سنسور pH براساس نشانگر جذب نور

: تغییر pH محیط در سنسور شکل سه

پالسهای نور توسط یک LED کوپل شده به فیبرنوری به یک غشای (membrane) حساس بهpH فرستاده میشود (دیود پایینی در شکل زیر). غشای حساس مقدار جذب شوندگی نور را (یا به عبارت بهتر رنگ آنرا) متناسب با میزان pH تغییر میدهد. اگر میزان نور جذب شده خیلی کم باشد نور تقریباً با همان طیف ارسال شده مجدداً به فوتودیود (دیود بالایی) بازمیگردد. وقتی pH نمونه تغییر کند جذب نور غشا حساس افزایش یافته در نتیجه شدت پالس برگشتی کمتر میشود (شکل دو).

شکل دو: تغییر در pH محلول باعث تغییر شدت پالس برگشتی میشود.

نور معمولاً بصورت موج مربعی مدوله میشود تا از اثرات نور محیط روی اندازه­گیری حذف شده و میزان سیگنال به نویز سیستم افزایش یابد.

سنسورهای اُپترود بعلاوه میتوانند براساس بکارگیری نشانگر فلورسانس ایموبلیز شده (immobilized) در غشای سنسور ساخته شوند. در این حالت منبع نور فلورسانس مولکولهای نشانگر را تهییج میکند تا نوری با طول موج متفاوت را منتشر سازند (شکل سه). در این حالت ماده تحت آنالیز (آنالیت) میتواند بر­روی شدت تشعشع فلورسانس، که دامنه­ی متفاوتی نسبت به پالسهای برگشتی دارد، تاثیر گذارد (شکل چهار).

شکل سه: اُپترود براساس نشانگر فلورسانس

شکل چهار

http://ert12.blogfa.com/post/111

استخدام کارشناسی ارشد شیمی

استخدام کارشناسی ارشد شیمی

http://s5.picofile.com/file/8143775876/NP877_07_06.jpg

>

آ

خرین مهلت:

13 مهر 1393 12:0

منبع:

http://www.bazarekar.ir/02/Fa/Employers/ShowEmployerAd.aspx?aid=36604